Gisteren kreeg het Natuurhulpcentrum een oproep voor een ree dat vastzat in een tuin te Eksel. Een alledaagse opdracht, maar toen onze medewerkers ter plaatse aankwamen, zagen ze iets dat ze nog nooit gezien hadden...

Het ree in de tuin had een gigantische knobbel op de kop. Het gezwel was zo ver doorgegroeid naar het ene oog dat het dier enkel nog kon zien met het andere oog. Het was dan ook een koud kunstje om dit dier in onze netten te strikken. Maar het was wel even schrikken toen de vangers het dier van dichtbij zagen.

Terug in Opglabbeek werd het dier onderzocht en bleek het om een reuze abces te gaan. Het gezwel was gevuld met etter en vlokken en het leegmaken was onbegonnen werk. Bovendien zou het dier wekenlang antibiotica moeten krijgen en dan nog was de kans bijzonder klein dat het dier zou overleven. Het enige dat we voor dit arme dier konden doen was het een pijnloze dood geven.

Sommige dieren zijn dermate gekwetst of ziek dat zelfs onze beste zorgen niet genoeg zijn. Dan moeten we, met pijn in het hart, beslissen om het dier te euthanaseren. Gelukkig kunnen we het overgrote deel van onze patiënten wel helpen en na een korte of lange revalidatie succesvol terug vrijlaten in de natuur...